سیدابوالقاسم بن محمدباقر خواجویی موسوی اصفهانیسیّدابوالقاسم خواجویی، از علما و فضلای اصفهان در قرن دوازده هجری بوده است. ۱ - معرفی اجمالیسیّدابوالقاسم خواجویی فرزند سیّدمحمّدباقر بن محمّدصادق موسوی اصفهانی، عالم فاضل زاهد، در اصفهان ساکن بود، و در علوم مختلف همچون فقه، حدیث، ادبیّات، تاریخ و انساب مهارت داشت وی در شب سهشنبه ۸ رجب ۱۱۹۱ق وفات یافت، [۱]
خاتونآبادی، سیدعبدالحسین، وقایع السّنین و الاعوام، ص۵۷۳.
و در اوّل اراضی تخت فولاد، نرسیده به تکیه جویباره ایها (تکیه فاضل سراب) مدفون شد. معالاسف در سالهای اخیر، تکیه و مقبره او را خراب کردند، [۲]
مهدوی، سیدمصلحالدین، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص۵۷.
وی کتابی به نام حدائق العارف تالیف نموده است. صاحب عنوان، جدّ خاندان نحوی و مهدوی در اصفهان [۳]
معلم حبیبآبادی، محمدعلی، مکارم آلاثار، ج۵، ص۱۷۳۱.
و موسویزاده در یزد، و از اجداد سیّدمصلح الدّین مهدوی است.۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سید مصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۳۳۲. ردههای این صفحه : عالمان اصفهان | عالمان اصفهان سده دوازدهم(قمری) | عالمان ایران | عالمان ایرانی سده دوازدهم(قمری) | عالمان سده دوازدهم(قمری) | فضلای اصفهان | فضلای اصفهانی سده دوازدهم(قمری) | فضلای ایرانی | فضلای ایرانی سده دوازدهم(قمری) | فضلای سده دوازدهم(قمری)
|